MaisonCaro is a Belgium based design studio with a range of disciplines; She creates art work, durable objects, and critical events as well as installations that are presented as art; in doing so she alternates between the targeted, problem-solving thinking of product design and the artistic liberty. She tells stories and creates environments ranging from the two-dimensional page to the three-dimensional space.
Caro(lien) Van den hole (°1983) Caro partly grew up in Jakarta, Indonesia. Mastered in Productdesign at the Media&Design Academy in Genk and mastered in Textile design at Sint-Lucas Visuals Arts in Gent. Additional to working she followed courses of Food design by Marti Quixé and Experience design in BoisBuchet. She worked at Addictlab, Elvis Pompilio, Sofie Lachaert & Boss paints. In 2010 she started her own design guesthouse for one year www.sleepingoutofthebox.be. Since 2009 she started MaisonCaro and exhibited with several projects in Design Vlaanderen, Z33, Design platform Limburg, World creativity Forum, C-mine, Manifesta, Ventura Lambrate, interieur Kortrijk,…
THE TALENT OF THE INDELIBLE IMPRESSION by Christophe De Schauvre
How might we describe an experience designer? Is it about experience, or perception? An expander of consciousness, perhaps? Young Talent, Caro Van den hole (b. 1983), is an expert in experience. She designs sensually stimulating installations, always with continued or lasting memories in mind. Her presentation of stories to be experienced or perceived in the way postulated by experience design, is a design discipline in which Caro Van den hole has created an unmistakeable furore.
Caro Van den hole was hard at it last year. Not only was there the island-feeling amplification installation for Buda Island (Design region Kortrijk), but there was the Talking Pillow Installation at the Design Triennial in C-mine Genk and the strangely reflective Cumulus installation in the Ghent Arts Centre Vooruit, into which MaisonCaro appeared to squeeze all her talent, like helium into zeppelins. Although experience design is an ephemeral phenomenon – the installations are often short-lived and the perception/experience brief – the Ghent-based designer appears to be stringing the contracts together. And that hasn’t gone unnoticed in the slightest.
Crowd sourcing designlabel Mookum drew on MaisonCaro – her mental design space and home to countless disciplines – to communicate its innovative design path through a lively exhibition. In The Make Way, the scenography played a crucial role in making it clear to the audience that the classic production model has been superseded. Caro Van den hole joined forces with designer Kaspar Hamacher on this, whom she met as a Toegepast 14 winner in 2009, and with whom she has even served as design coach in the last two years for Toegepast 17 and 18. Caro took care of the scenography and all the communication for these two Toegepast exhibitions.
MaisonCaro loves cross-pollination with other designers, such as Kaspar Hamacher, but Caro also has strong links with the likes of Linde Hermans (Henry van de Velde Award for Young Talent 2007) and photographer Liesje Reyskens. This sort of collaboration is always a catalyst for new projects. Together with Ghent agency, Madoc – a production house for narrative, cultural/historical exhibitions on heritage, history, specialist collections, landscape and art – MaisonCaro was brought in for the “experience lab” run by multinational Coca-Cola, and she is currently working on a narrative path for the Zwin visitors’ centre in Cadzand and the Hasselt Jenever Gin Museum.
TYPE-TYPE
Since 2007, when she graduated in product design (Media and Design Academy, Genk) and two years later got her masters in textile design (Sint-Lucas, Ghent), Caro has increasingly evolved towards experience design. Time has certainly passed since then. Literally and figuratively. Though her design process focuses on prickling the senses and emotions as much as possible, “time” always has a meaning in this. And so practically all of her installations are about the premise of time, the transience of all things. So it is today, and so it was back then when she took part in Toegepast 14, the design process for Culture Platform Design Limburg and when she wrote her final project. Eerste Hulp Bij Ontwerpen (First Aid for Design) was the title of this piece of work, as much praised as it is rich in imagery, which she wrote on an authentic typewriter. An immediate sign of things to come.
Born in Geraardsbergen, but raised in Jakarta, this designer has the unique gift of analysing narratives and then kneading the sensitive syntheses into concepts. Whether it is a scenographic, photographic or audio-visual piece; you will recognise her (trademark) hand in the total concept. This was the case in The Make Way, in Toegepast 18: It’s all in the air, or the Playing Senses, her dinner performance in Hong Kong for Business of Design Week 2012. Now take, for example, SurprICE, one of her first stunning installations, in which people are given wedding rings made of ice, so they can marry for just a minute. Transience as a sign of fidelity. Of an altogether different order is her (wedding) ring; its black layer does not wear off until after 25 years, only then to reveal a perfectly polished brilliance. Her gingerbread coffee spoons are touching, as are the tableware and cookery book that she created in collaboration with Studio Pieter Stockmans. She effortlessly draws poetic beauty from materials, be they porcelain or gingerbread.
STRICTO SENSO
Since 2010, Caro has been a practical teacher for the Studio Design and Studio Scenography at the Luca School of Arts; this inspiring academic context and her contacts propel her further along the path of experience design. Pioneering discipline. For a long time, MaisonCaro was too easily reduced to product design or textile design or food design. The general awakening to and recognition of the ephemeral realm of experience design has helped bring clarity. This is because MaisonCaro is more than the sum of its individual talents in the areas of product, graphic, set, scenographic and food design. If the result of this house of experience design is not sensually stimulating, then it most certainly expands the consciousness.
You might say that Caro Van den hole’s sensitive instinct is more highly developed than average. A talent to say, through installations, that which cannot be said. The qualified textile designer does not design mere textiles, but tactility. The product designer creates no mere product, but emotional property. No wonder she is so interested in the philosophy of Phenomenology. The basic idea is that the way things come across may be irrelevant objectively, but is nonetheless a reality. Allow things to speak for themselves and they need no explanation in a programme booklet.
Hers are installations that leave a strong impression, and not because of the explanations given them. She hones that talent – to say the unsayable without words – by imposing upon herself a vow a silence and that image of her not, for example, noting her ideas and thoughts in note books, but getting them down on rolls of cash register paper with a typewriter, encapsulates everything. It leads to a stream of consciousness rolled up in time and typifies Caro Van den hole completely.
The experience designer that she is today is still indebted to the message of her 2007 dissertation, in which she queries the all-pervasive urge to consume and the obsession with renewing things. Why do we strive to possess new things all the time? What lies at the basis of our obsession with the new and what is the motor behind the carousel that turns “new” to old and then out? Making space for another novelty that is destined to endure the same fate? Can and should design play a role in this, and how? “By placing more sentimental value in an object as a designer,” confessed Caro Van den hole long ago in an interview, “people would have to cherish your designs, particularly because of the emotional value that they then assign to them. This produces meaningful objects. And you create sustainability with that emotional connection.” Back then, she still spoke in terms of objects; today they are installations. She deals in emotional property and moments. The short-lived. In the hope that they will remain with you for a long time. Her talent is that of the indelible impression.
HET TALENT VAN DE ONUITWISBARE INDRUK geschreven door Christophe De Schauvre.
Hoe moet je Experience designer omschrijven? Is het ervaringsdesigner of eerder belevingsontwerper? Bewustzijnsverruimer misschien? Jong Talent Caro(lien) Van den hole (°1983) is wat dat betreft ervaringsdeskundige. Steeds met blijvende of beklijvende herinneringen voor ogen geeft ze vorm aan zinnenprikkelende installaties. Het laten ervaren én beleven van verhalen zoals Experience Design dat vooropstelt, is een designdiscipline waarin Caro Van den Hole onmiskenbaar furore maakt.
Het afgelopen jaar ging het hard voor Caro Van de Hole. Niet alleen was er de eilandgevoel- versterkende installatie voor het Buda-eiland (Designregio Kortrijk), er was ook de Talking Pillow Installatie die op de Design Triënnale in C-mine Genk en dan nog de wonderlijk weerspiegelende Cumulus installatie in de Gentse Kunstencentrum Vooruit waarin MaisonCaro al haar talent leek samen te pakken als helium in zeppelins. Hoewel Experience Design een efemeer gegeven is – de installaties zijn vaak van korte duur en de ervaringsbeleving kortstondig – rijgt de in Gent gebaseerde ontwerpster de opdrachten aaneen. En dat blijft allerminst onopgemerkt.
Het crowdsourcende designlabel Mookum deed beroep op MaisonCaro – haar mentale ontwerpruimte waarin tal van disciplines kameren – om met een levende tentoonstelling diens innoverende design-traject over te brengen. In The Make Way speelde de scenografie een cruciale rol om het publiek duidelijk te maken dat het klassieke productiemodel voorbijgestreefd is. Caro Van den Hole bundelde hiervoor de krachten met designer Kaspar Hamacher, die ze leerde kennen als Toegepast 14-laureaat in 2009 en met wie ze afgelopen twee jaar zelf als designcoach fungeerde voor Toegepast 17 en 18. Ook voor deze twee Toegepast-tentoonstellingen stond Caro in voor zowel de scenografie als de algehele communicatie.
MaisonCaro houdt graag van kruisbestuivingen met andere designers zoals met Kaspar Hamacher, maar ook met iemand als Linde Hermans (Henry van de Velde Award Jong Talent 2007) of fotografe Liesje Reyskens heeft Caro een sterke band. Er gaat een katalyserende kracht uit van dit soort samenwerking die steeds weer uitmonden in nieuwe projecten. Met het Gentse bureau Madoc – een productiehuis voor verhalende, cultuurhistorische tentoonstellingen rond erfgoed, geschiedenis, gespecialiseerde collecties, landschap en kunst – wordt MaisonCaro intussen ingeschakeld voor het ‘experience-lab’ van multinational Coca-Cola en ook voor het bezoekerscentrum van het Zwin in Cadzand of het Hasseltse Jenevermuseum bedenkt ze nu een verhalend traject uit.
TYPE-TYPE
Sinds 2007, toen ze afstudeerde als productdesigner (Media en Design Academie, Genk) en twee jaar nadien als master in Textielontwerp (Sint-Lucas, Gent) is Caro almaar meer geëvolueerd richting Experience Design. Daar is uiteraard tijd overheen gegaan. Letterlijk en figuurlijk. Ook al focust ze in haar ontwerpproces zoveel mogelijk op het prikkelen van zintuigen en emotie, ‘tijd’ vervult hierin steeds een rol van betekenis. Zo gaat het in vrijwel al haar installaties over de premisse van tijd, de vergankelijkheid der dingen. Zo is het nu, zo was het al tijdens haar deelname aan Toegepast 14, het designtraject van Cultuurplatform Design Limburg én zelfs haar eindscriptie handelde daarover. ‘Eerste Hulp Bij Ontwerpen’ titelde dit even beeldrijke als gelauwerde werkstuk gemaakt op een authentieke typemachine. Meteen een teken aan de wand.
De in Geraardsbergen geboren, maar in Jakarta opgegroeide ontwerpster, beschikt over de unieke gave verhalen te analyseren en vervolgens sensitieve syntheses tot concepten te kneden. Of het nu gaat om een scenografische, foto/grafische of audio-visuele ingreep; in het totaalconcept kun je haar hand(elsmerk) (h)erkennen. Dat was zo in The Make Way, in Toegepast 18 It ‘s All in the air of de Playing Senses haar dinner performance in Hong Kong voor BoDW 2012. Neem nu SurprICE, één van haar eerste opzienbarende installaties waarbij mensen trouwringen uit ijs aanreikt krijgen opdat ze kunnen trouwen voor één minuut. Vergankelijkheid als teken van trouw. Van een andere orde is haar (trouw)ring waarvan de zwarte laag pas afslijt na 25 jaar om dan pas een perfect gepolijste schittering te vertonen. Ook haar koffielepeltjes van koek ontroeren evenals het tableware mét kookboek dat ze in samenwerking met Studio Pieter Stockmans creëerde. Poëtische schoonheid haalt ze moeiteloos uit porselein of peperkoek.
STRICTO SENSO
Sinds 2010 is Caro als praktijkdocent Studio Design en Studio Scenografie verbonden aan het Luca School of Arts en deze inspirerende academische context en dito contacten zetten haar verder op weg naar ervarings-designer. Grensverleggend disciplinair. Lange tijd werd MaisonCaro al te makkelijk herleid tot productdesign of textielontwerp of food design. De algemene bewustwording rond, en erkenning voor, het efemere domein van Experience Design is de duidelijkheid ten goede gekomen. MaisonCaro is immers meer dan de som van haar individuele talenten in product -, grafisch -, set -, scenographie – en food design. Zo het resultaat van dit huis voor Experience Design niet zinnenprikkelend is dan zeker bewustzijnsverruimend.
Je zou Caro Van den Hole een bovenmodaal ontwikkeld sensitieve instinct kunnen toeschrijven. Een talent om het onzegbare te zeggen bij middel van installaties. De gediplomeerde textielontwerper, ontwerpt geen textiel maar tactiliteit. De product designer geen producten, maar emotionele goederen. Geen wonder dat ze zo geïnteresseerd is in de de filosofie van de Fenomenologie. Daarin is de basisidee dat de manier waarop de dingen overkomen objectief misschien irrelevant is maar wel een realiteit. De dingen voor zich laten spreken en dat behoeft geen verklarende uitleg in een programmaboekje.
Het zijn dan ook haar installaties die een sterke indruk nalaten en niet door de uitleg die er bij wordt gegeven. Dat talent – om het onzegbare zonder woorden toch gezegd te krijgen – dat scherpt ze ook aan door zichzelf het zwijgen op te leggen en bijvoorbeeld haar ideeën en gedachten niet te ordenen in notitieboekjes, maar wel met een typemachine neer te schrijven op rolletjes papier die bedoeld zijn voor kassa’s is het beeld dat alles samenvat. Dat leidt tot een stream of conciousness opgerold in de tijd en typeert Caro Van den Hole helemaal.
De Experience Designer die ze vandaag is, blijft nog steeds schatplichtig aan de boodschap van haar scriptie uit 2007 waarin ze de allesoverheersende consumptiedrang en vernieuwingsobsessie in vraag stelde. Want, waarom streven we altijd naar nieuwe dingen? Waar ligt de basis van onze vernieuwingsobsessie en de motor van de mallemolen die ‘nieuw’ tot oud en out maakt. Plaats ruimend voor weer iets nieuws dat vervolgens hetzelfde lot beschoren is? Kàn en moet design hierin een rol spelen en hoe? “Door als ontwerper meer gevoelswaarde te leggen in objecten”, bekende Caro Van de Hole lang geleden in een interview. “Mensen zouden je ontwerpen moeten gaan koesteren, zeker door de emotionele waarde die ze er dan aan gaan toekennen. Zo krijg je betekenisvolle objecten. Dankzij die emotionele band creëer je duurzaamheid.” Toen sprak ze nog in termen van objecten, vandaag heten het installaties. Ze handelt in emotionele goederen en Momenten. Kortstondig. In de hoop dat ze je lang bijblijven. Haar talent is dat van de onuitwisbare indruk.