De scriptieprijs 2008. “De scriptie behelst een creatieve zoektocht naar de mogelijkheden van duurzaam, en dat wil zeggen: persoonlijk, ervaringsgericht, kritisch én herbruikbaar ontwerp. Tegenover de hedendaagse, maatschappelijke problematiek van schaalvergroting, kapitalisme en consumptiecultuur plaatst Caro een zeer betrokken, oplossingsgericht en praktisch denken als ontwerpster. De jury was sterk onder de indruk van de vindingrijkheid waarmee zij har redenering én de formele presentatie ervan consequent op elkaar heeft betrokken. De scriptie heeft de vorm van het cahier aangenomen waarmee zij tijdens het jaar met haar promotoren communiceerde. De handgeschreven pagina’s met correcties en suggesties werden als een watermerk onder de beeldrijke linkerpagina’s gebrand, terwijl de tekst in zijn hernieuwde vorm op transparanten rechts werd ingewerkt. Het resultaat is een boek waarvan het maakproces nog zichtbaar is, als een spoor van voorafgaand gebruik. De scriptie werd aldus zelf duurzaam en gelaagd, maar beleeft licht en speels. Je blijft erin bladeren, het denken is verbeeld.” – Sint-Lucas Beeldende kunst 2008

scriptieprijs

Eerste Hulp Bij Ontwerpen

Een creatieve zoektocht naar een duurzame visie.

Screen Shot 2014-01-13 at 22.39.59

Dat wil zeggen: persoonlijk, ervaringsgericht, kritisch én herbruikbaar ontwerp. Tegenover de hedendaagse, maatschappelijke problematiek van schaalvergroting, kapitalisme en consumptiecultuur probeer ik mijn praktisch denken als ontwerpster te plaatsen. Er word met andere woorden getracht een beeld te vormen van wat in de huidige, tegelijk materialistische en dematerialiserende samenleving speelt om daarop als ontwerpster vanuit een gerijpte visie te kunnen inspelen.

In mijn zoektocht stel ik mij vragen rond de uniciteit van een product, de authenciteit, de houdbaarheid van een ontwerp en de ervaring errond.  Hoe kan je producten ontwerpen die mensen echt ‘graag zien’ – betekenis geven – hun hele leven bijhouden en later zelfs doorgeven aan familie?

In laatste instantie probeer ik voorbeelden van ontwerpen te schetsten dat weerstand biedt tegen zijn consumptie. Op een manier dat een object of dienst ervaren wordt met alle zintuigen, een belevenis die je niet snel vergeet. Ik probeer mijn ideeën te argumenteren in relatie tot de artistieke houding als vormgever in onze huidige samenleving. De huidige culturele en sociale consequenties van design in onze consumpiemaatschappij worden ondervraagt zowel filosofisch als artistiek.

c a r O.

 

Verlangen Verlengen

We leven in een wereld van niet-duurzame goederen, waar producten worden verlangd, gekocht, gebruikt en weggegooid. Zodat we dan opnieuw iets nieuws kunnen kopen. Waarom hebben mensen zo een korte relatie met producten? Hoe kan je mensen langer hun product laten verlangen? Hoe kan je als ontwerper daarop inspelen? Want, wat heeft het voor zin om producten te vervaardigen uit een duurzaam materiaal als de koper het na korte tijd weer weggooit. Duurzaamheid is niet enkele het recycleren, het is ook een visie, een strategie. Het is een weg om positieve veranderingen te veroorzaken. Een weg om emotionele waarde te koppelen aan onze producten rondom ons. Ik wil op zoek gaan naar ontwerpen en producten die oplossingen kunnen bieden aan de groeiende afvalberg, de snelle vergankelijkheid en de houdbaarheidsdatum. Niet enkel duurzaamheid als recycleren, maar een emotionele meerwaarde. Ik geloof dat ontwerpen meer is als alleen esthetiek. Het is een weg om positieve invloed uit te oefenen op sociale en ecologische veranderingen. Als ontwerper probeer ik een duidelijke visie te vormen omdat een productie begint bij een ontwerper. Deze verantwoordelijkheid wil ik dragen en er bewust mee omgaan. In mijn scriptie ‘ Eerste Hulp Bij Ontwerpen’ zoek ik dit uit.